ΠΟΙΗΣΗ

Για σενα παιζω τραγουδω
επανω στη Σεληνη
και τ'αστρα ενα ενα τα περνω
να διωξω καθε λυπη
θα παρω ολα τα συννεφα
απ'τον δικο σου ουρανο
και καθε σκεψη σκοτινη
θα βγαλω απ'το μυαλο σου
και την ανησυχια σου
λαχταρα θα την κανω
να περιμενεις να με δεις
τρελος απ'την χαρα σου
κι οι φοβοι σου
να δυαλιθουν
εγω ειμαι δικια σου
Για σενα παιζω τραγουδω
ακομα και αγγελο ξυπνω
στα ποδια να σταθεις ορθος
ακλονιτος και δυνατος
να διωξω καθε στεναγμο
απ'τα γλυκα σου χειλη
θα'μαι η γυναικα που αγαπας
κι η ποιο καλη σου φιλη
ελα και εσυ μεσ'τον χορο
και χορεψε μαζι μου
ελα αγαπη λατρευτη
κι ολογλυκο φιλι μου
εγω εσενα αγαπω
εσυ εισαι η ζωη μου
εισαι το αιμα που κυλαει
εισαι η υπαρξη μου

ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ 17/11/2013

72 Ψυχης Αιμοδοσια

Στο σπηλαιο του σεβασμου
ανεκαθεν κρυβομουν
αγαπησα στο πανταχου
μα δεν εξιλεωνομουν
οσπου ηρθες εσυ
μια νυχτα στο ονειρο μου
και μου'δωσες εναν σταυρο
να βαλω στο λαιμο μου
και απο εκεινη την στιγμη
σαν δια μαγειας
νομιζα ημουν τυφλη
καλπαζε η φαντασια
αχτιδες Ηλιου τυλιξαν
παιρνοντας την φοβια
το θρασος τον εγωησμο
και την θρασηδειλια
ονειρα χρωματιστα
γεννησε η επιθυμια
ομορφο τελος συγκινητικο
ειχε η ιστορια
εγινε ανταμιβη
της ψυχης αιμοσοσια
Αγαπησα οτι κακο
και ηρθε η αρμονια
δεν γερνει πια η ζυγαρια
υπαρχει ισοροπια
ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ 15/1/2014

2 Η Θαλασσα του ουρανου

Στην θαλασσα του ουρανου

πεσανε τα αστερια

οταν εγω κοιμομουνα

μεσα στα δυο σου χερια

Ναβαγοσωστης το φεγγαρι

βουτηξε κι αυτο

στην δικη σου χαρη

και στον ωκαιανο

Η νυχτα ειναι μαγικη

και εμεις μια οπτασια

δεν με κουραζει η θαλασσα

ουτε η φαντασια

Το καραβακι της ελπιδας

βγαινει στ'ανοιχτα

κι εγω που τρεμω

σαν το ψαρι

στην δικη σου αγκαλια

Λουζει το φεγγαρι

με το ασημενιο φως

η αγαπη ξεπροβαλει

στην οχθη ευτυχως

Φτανει ως τον οριζοντα

και παλι γυριζει πισω

αμετρητα τα σ'αγαπω

πως να τα λησμονησω
ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ 15/1/2014

1 Αγριεμενη Θαλασσα

Κάτω στο ακρογιάλι

συνάντησα την παραζάλη

χορεύει η θάλασσα

σε ξέφρενο ρυθμό

το κύμα ακολουθεί

δίχως δισταγμό

Και μπρος στα μάτια μου

το θέαμα αντικρίζω

χειροκροτώ χαρούμενη

που θα ακολουθήσω

Σ'αυτόν τον γρήγορο ρυθμό

θέλω να ανακατευτώ

και στα άγρια αισθήματα

να συσχετιστώ

Με τα δελφίνια αγκαλιά

μαζί και οι γοργόνες

να μπερδευτώ μαζί τους

στην ώρα την καλή τους

Και όλοι μαζί στο μπέρδεμα

να γίνει πανηγύρι

να μας ξεβράσει η θάλασσα

πέρα στο ακρωτήρι

ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ 15/1/2014

75 Σιωπηλός Εχθρός

Ανεβάζει την αδρεναλίνη

καθώς προχωράει

μες την έρημη οδύνη

ο φόβος αναβλύζει

χείμαρρος ορμητικός

Έχασε το βήμα του

περπατάει σαν υπνοβάτης

ανέβασε παλμούς

σε άδοξους σκοπούς

Να γυρίσει δεν μπορεί

πρέπει να τελειώσει

αυτό που είχε κατά νου

να διεκπεραιώσει

Τάχυνε το βήμα του

πλησιάζει στον σκοπό του

τρομάζει στην ιδέα

να μείνει ανεκπλήρωτο

αυτό που’ χει στο μυαλό του

Όνειρο απατηλό

να νικήσει τον εχθρό του

οι σκιές του σκεπτικού του

εμποδίζουν τον σκοπό του

Το όραμα του να ανθήσει

να γυρίσει ο τροχός

η ιδέα να καρποφορήσει

να γελάσει κι ο φτωχός

Δίνει μια με την γροθιά του

χαλαρώνει η καρδιά του

το βάσανο του ξεγελά

ξεμπλοκάρει το μυαλό του

και νικάει τον δισταγμό του

με θάρρος και με πείσμα

η γενναία του καρδιά

Γεωργία Καρακατσάνη 19/1/2014